Η Άννα Ιωαννίδου γεννήθηκε στην Κύπρο. Διατηρεί το ιστολόγιο ποίησης και λογοτεχνίας «Αποτυπώματα» (www.apotipomata.com )
ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
ΠΛΗΓΕΣ
Κοίτα πως γράφουν μόνιμα απάνω μας
-σαν τατουάζ.
Δέρμα που’ γιν’ ένα με το δέρμα.
Αν ήταν λεκές ίσως και νά’ σβηνε.
Αν ήταν εκδορές ίσως και νά’ φευγαν.
Όμως εκείνες ήρθαν με εισιτήριο απλής μετάβασης.
Κι όσο κι αν βάζεις φάρμακο να κοιμηθούν κι αυτές
εκείνες συνεχίζουν να σε εκπλήττουν·
κάθε που βάζεις μπρος τις πληγές να καθαρίσεις
καταλαβαινεις πως, αυτές πρώτες, έχουν ήδη αρχίσει
να καθαρίζουν εσένα.
ΧΑΛΑΛΙ
Είναι βαθύς ο ύπνος·
τόσο, που καμιά φορά σκέφτομαι
χαλάλι οι κοινοτυπίες
και οι επαναληπτικότητες.
Αν είναι να ξυπνήσει
ακόμη ένας,
αν είναι να ξυπνήσει
έστω κι ένας,
κοινότυπα σας το δηλώνω
χαλάλι.
ΠΕΡΙ ΛΟΓΟΥ
Δε χρειάζονται οι λέξεις
χρώματα κι αρώματα
για να τις καταπιεί ευκολότερα ένα λαρύγγι
και τα αγκάθια των λουλουδιών,
ας μη μπερδεύονται
μ’ εκείνο το κεντρί των φωνηέντων.
Ας μείνει,
κάθε ανθός στον κήπο του
και κάθε στίχος στον δικό μας.
ΔΥΣΑΝΕΞΙΑ
Άλλοι αγχολυτικά
κι άλλοι αντι-αλλεργιογόνα.
Άλλοι αντισταμινικά
κι άλλοι delact.
Άλλοι ναρκωτικά,
άλλοι vegan
κι άλλοι gluten-free.
Kι εμείς,
ποιήματα.
ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΤΙΚΟ
“My parents are missing… “
Όταν αντίκρυσα
εκείνο το ποίημα
που ‘ταν γραμμένο μες στα μάτια σου,
αγαπημένο μου
“παιδί με μια φωτογραφία στο χέρι”,
τότε απλά, κι απαίσια, το επιβεβαίωσα:
αυτός ο κόσμος
αυτός ο κόμπος
δε λύνεται.
ΠΕΡΠΑΤΩ
Στα απλά το χάνουμε.
Εκεί είναι το πρόβλημα.
Δεν ξέρω αν το καταλάβατε.
δεν ξέρω αλήθεια, αν καταλάβατε
πόσο κοντά είναι
η λύση απ’ το πρόβλημα.
Στα απλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου